Ήταν
ένα εξαιρετικά έξυπνο κορίτσι, το οποίο έπασχε από κατάθλιψη. Το 1944
οι γονείς της την άφησαν για πάντα στο Ψυχιατρείο του Manteno Hospital
κι από τότε η ζωή της καταστράφηκε.
Η Gennie ήταν ένα πειραματόζωο. Στην πρώτη εξέταση οι γιατροί είπαν πως είναι «φιλική, καθαρή και συνεννοήσιμη».
Κάθε
τόσο η Gennie έγραφε σε χαρτιά μερικές λέξεις ή απαντούσε στις
ερωτήσεις των γιατρών. Όταν τη ρώτησαν τι θα έκανε αν έβγαινε από το
ψυχιατρείο, εκείνη είπε πως θα αγόραζε «πούδρα, ρουζ και άλλα
καλλυντικά».
Οι μέθοδοι που
ακολουθήθηκαν ήταν εξωφρενικές. Η Gennie αναγκάστηκε να μπαίνει εναλλάξ
σε 2 μπανιέρες, που ήταν γεμάτες η μία με καυτό νερό και η άλλη με
παγωμένο. Το σκωτσέζικο ντους την έκανε να γράψει στα χαρτιά της «Είναι η
ζωή μια φάρσα;».
Μέσα σε ένα χρόνο η Gennie είχε πέσει σε κώμα και της έγιναν 15 ηλεκτροσόκ, φυσικά πάντα συνοδευτικά με την «υδροθεραπεία». Η Gennie πλέον ήταν σαν φυτό – και όπως έγραψε και ο γιατρός της, «εχθρική και σίγουρα όχι συνεννοήσιμη». Μα, πώς θα μπορούσε;
Mέχρι το 1953 είχε περάσει από 187 ηλεκτροσόκ και το 1955 της έκαναν λοβοτομή. Έτσι, πλέον η Gennie δεν έκανε βήμα αν κάποιος δεν της έδινε εντολή – δεν έπαιρνε καν πρωτοβουλία να πάει στην τουαλέτα. Έμενε ακίνητη για ώρες αν κάποιος δεν της μιλούσε ή γυρνούσε χαμένη στο χώρο.
Η Gennie δεν μπορούσε πλέον να μιλήσει, να θυμηθεί ποια είναι ή τι κάνει. Μέχρι να πεθάνει ήταν ένας άνθρωπος–φάντασμα.
Οι φωτογραφίες είναι έργο της καλλιτέχνιδας Kristyn Vinikour, που αποτύπωσε τις φράσεις της Gennie ή τα λόγια των γιατρών της στους τοίχους, αλλά και στο σώμα της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου