Γιατί όταν στενοχωριόμαστε πονάμε;

Η ζωή είναι γεμάτη από συναισθήματα. Χαρά, λύπη, στενοχώρια, απόλυτη ευτυχία ή και δυστυχία. Μετά από αυτές τις έντονες εμπειρίες, το σώμα αντιδρά. 
 
Γιατί όμως όλα αυτά τα συναισθήματα μεταφράζονται πολλές φορές σε σωματικό πόνο; Για παράδειγμα γιατί σε έναν χωρισμό η καρδιά «ραγίζει»; Και πόσο ρεαλιστικό είναι αυτό το συναίσθημα;

Η αλήθεια είναι ότι τα συναισθήματά μας είναι σωματικές λειτουργίες που περιλαμβάνουν το μυαλό, το νευρικό σύστημα και τις ορμόνες που ελέγχουν τον καρδιακό ρυθμό, την αναπνοή, την πέψη, τον ύπνο και πολλές άλλες λειτουργίες του σώματος.
Έρευνες μάλιστα αποκαλύπτουν, ότι ο σωματικός και ψυχικός πόνος απορρέουν από τις ίδιες περιοχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένου του πρόσθιου φλοιού του προσαγωγίου.

Σύμφωνα με μια μελέτη του 2009 από τα Πανεπιστήμια της Αριζόνας και του Μέριλαντ, το κλειδί είναι η δραστηριότητα σε αυτήν την περιοχή του εγκεφάλου που ρυθμίζει τις συναισθηματικές αντιδράσεις, στον πρόσθιο δηλαδή φλοιό του προσαγωγίου. Πιο απλά, κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα αγχωτικής εμπειρίας, το τμήμα αυτό μπορεί να απαντήσει με την αύξηση της δραστηριότητας του πνευμονογαστρικού νεύρου (το νεύρο που ξεκινά από το στέλεχος του εγκεφάλου και συνδέεται με το λαιμό, το στήθος και την κοιλιά). Όταν το πνευμονογαστρικό νεύρο υπερδιεγερθεί, μπορεί να προκαλέσει πόνο και ναυτία.
Η ίδια λογική υπάρχει και στην περίπτωση που αισθανόμαστε στενοχώρια για λογαριασμό κάποιου άλλου. Η ενσυναίσθηση, μπορεί να επηρεάσει την αντίληψη του πόνου μας.
Αντίθετα, οι απλές πράξεις κοινωνικής ευγένειας, όπως όταν ένα ζευγάρι κρατιέται χέρι χέρι, μπορούν να αμβλύνουν την αντίδραση του εγκεφάλου σε απειλές του φυσικού πόνου και επομένως να μειώσουν την εμπειρία του πόνου.
Αν και τα βιολογικά στοιχεία, που διέπουν αυτές τις συνδέσεις μεταξύ σωματικού και ψυχικού πόνου, δεν είναι πλήρως κατανοητά ακόμα, οι μελέτες αποκαλύπτουν ότι η σχέση τους είναι τόσο άρρηκτα συνδεδεμένη, που εκλογικεύει τη μετάφραση του πραγματικού ψυχικού πόνου σε σωματικό.
 clickatlife