Βάλια Κάλντα

Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου γνωστός ως Βάλια Κάλντα είναι ένας από τους σπουδαιότερους Εθνικούς Δρυμούς της Ελλάδας.

Αποτελεί μια απομονωμένη περιοχή στο Βόρειο τμήμα της Πίνδου. Έχει συνολική έκταση 68.990 στρέμματα και αποτελείται από τον πυρήνα με έκταση 33.490 στρ. και την περιφερειακή ζώνη προστασίας με έκταση 35.500 στρ.

Από την συνολική έκταση των 68.990 στρ τα 48.718 στρ ποσοστό 70,62% ανήκουν στο Ν.Γρεβενών και τα υπόλοιπα 20.272 στρ ποσοστό 29,38% ανήκουν στον Ν. Ιωαννίνων.

Ο Δρυμός λοιπόν, περιλαμβάνει την κοιλάδα της Βάλια - Κάλντα (είναι βλάχικη λέξη και σημαίνει «Ζεστή κοιλάδα»), του Αρκουδορέματος, τα βουνά Λύγκος και Μαυροβούνι(Φλέγκα 2.159μ) μέχρι τις κορυφές του βουνού Αυγό(Υψ.2.177μ).

Η παγωμένη «Ζεστή κοιλάδα» πήρε τ’όνομά της κατ’ευφημισμό , καθώς απότελεί μία από τις πιο κρύες και υγρές περιοχές της Ελλάδας.

 Το τοπίο είναι εντυπωσιακό και εκτός από την ποικιλία μορφολογικών και βλαστητικών χαρακτηριστικών, τονίζεται ακόμη από τεράστιους γκρεμούς και ορμητικά ρέματα. Το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την διαβίωση μιας τεράστιας ποικιλίας ειδών απ’ το ζωικό και το φυτικό βασίλειο.

Καλύπτεται από πυκνά δάση Μαύρης - Λευκόδερμης Πεύκης και Οξυάς, αποτελεί δε καταφύγιο για πολλά είδη πουλιών, ανάμεσα στα οποία είναι και ορισμένα σπάνια αρπακτικά (γύπας- βασιλαετός) και μεγάλα θηλαστικά (αρκούδα – αγριόγιδο- ζαρκάδι) που έχουν εξαφανισθεί απ’ τις περισσότερες περιοχές της Χώρας.

 Ολόκληρη η περιοχή αποτελεί ίσως τον πιο σημαντικό βιότοπο της Χώρας μας για την καφετιά αρκούδα.


Ο Δρυμός της Πίνδου σαν γενική διαπίστωση Ελλήνων και ξένων ειδικών, χαρακτηρίζεται μοναδικός από βιολογικό, οικολογικό και ερευνητικό ενδιαφέρον. 

Συνδυάζει το αισθητικό τοπίο μεγάλης αξίας, τον βιότοπο με μεγάλη ποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας, πολυποίκιλη γεωμορφολογική σύνθεση, αισθητικότητα και μοναδικότητα σε Εθνική και Ευρωπαϊκή κλίμακα.