Νεράιδες....

Είναι νύχτα, σε λίγες ώρες θα ξημερώσει και σκέφτηκα να πούμε κάποια πράγματα για τις νεράιδες, αυτά τα υπέροχα πλασματάκια που λαχταράμε να δούμε και δεν βλέπουμε από την παιδική μας ηλικία ακόμα...

Που ζούνε στις λίμνες, στα δάση, στα ποτάμια...Που βγαίνουν όταν βραδιάσει και όλοι οι άνθρωποι είναι μακρυά...βγαίνουν χαρούμενες,τραγουδούν με τις μαγευτικές φωνές τους,χορεύουν και πετούν από δέντρο σε δέντρο με τα λαμπερά φτερά τους...Τα μάτια τους λαμπυρίζουν μέσα στο σκοτάδι και είναι όλες πανέμορφες με μακρυά μαλλιά...Φορούν φορέματα λευκά, αέρινα που κυματίζουν σε κάθε πέταγμα τους..
Έχουν χαρίσματα, η κάθε μια τα δικά της, καλά κρυμμένα όμως...
Κι όμως κάποιες στιγμές, συναντιούνται οι άνθρωποι με τις νεράιδες, συνήθως άντρες, που μαγεύονται όταν τις αντικρίζουν και τις ακολουθούν, δεν υπάρχει γυρισμός, τις ερωτεύονται!
Λένε ότι οι νεράιδες χάθηκαν στον χρόνο, εγώ πιστεύω ότι ζουν και έρχονται όταν ο υπόλοιπος κόσμος φεύγει!
Καλό ξημέρωμα και μην ξεχνάτε να χαμογελάτε..